کمپانی کامیون‌سازی مرسدس بنز یکی از بزرگترین و برترین شرکت‌های تولید کننده انواع کامیون در سطح جهان است. محصولات این کمپانی در یک بازه‌ی زمانی در بازار ایالات متحده عرضه شدند، اما این ماجراجویی موفقت چندانی برای ژرمن‌ها به ارمغان نیاورد. در این نوشته ریون‌مگ قصد دارد که تاریخچه‌ی حضور کامیون‌های مرسدس بنز در آمریکا را بیان کند.
در آمریکا زمانیکه صحبت از خرید کامیون می‌شود، مهم‌ترین عامل در انتخاب برند، حس میهن پرستی است. رانندگان آمریکایی عمدتا محصولات ساخت داخل را ترجیح می‌دهند. این موضوع منجر به شکست برند اسکانیا در ایالات متحده شد. شرکت ولووتراکس اگرچه دارای سابقه‌ی طولانی حضور در بازار آمریکا است، اما هنوز نتوانسته بازار خود را تثبیت کند. ولووتراکس در ابتدای حضور خود در بازار ایالات متحده مجبور شد که با خرید برند وایت، محصولات خود را تحت لوای این برند به فروش برساند.
شرکت مرسدس بنز آلمان بسیار قبل‌تر از خرید کمپانی فرایت لاینر، تلاش بسیاری برای به دست آوردن سهمی در بازار آمریکا کرد تا بتواند پرچم ستاره سه پر را در ایالات متحده به اهتزار در آورد.
باید بیان داشت که خودروهای سواری مرسدس بنز همواره در ایالات متحده به عنوان نمادی از کیفیت، کارآیی و تجمل اروپایی شناخته می‌شدند. اتومبیل‌های مرسدس بنز از استقبال بسیار خوبی در آمریکا برخوردار بودند. این موضوع باعث شد که مرسدس بنز سودای حضور در بازار کامیون آمریکا را در سر بپروراند.
اولین نمونه‌های خودروهای تجاری مرسدس بنز در اواخر دهه 1960 میلادی وارد ایالات متحده آمریکا شدند. کامیون‌های سری L مرسدس بنز با کاپوت‌های مخصوص بازار آمریکا با کد اتاق 1924 و 1621 با پیشرانه‌های 11.6 لیتری اولین ژرمن‌هایی بودند که خاک آمریکا را لمس کردند. پس از این کامیون‌ها، کامیون مرسدس بنز سری LP که از محصولات بی دماغ مرسدس بنز بودند با کد 1311، 1317 و 1319 به آمریکا صادر شدند. ون 508 هم با کابین مکعبی خود، یکی دیگر از نمایندگان کمپانی مرسدس بنز در بازار آن وقت آمریکا بود.
مرسدس بنز بازار کامیون‌های شهری ایالات متحده را هدف قرار داده بود و از این رو کامیون‌های صادراتی این کمپانی دارای کابین خواب نبودند. مسئولان این شرکت به این نتیجه رسیده بودند که توانایی رقابت با کامیون‌های حمل و نقل مسافت طولانی ساخت آمریکا را ندارند.
کامیون سری 1113 مرسدس بنز در اواسط دهه 1970 میلادی محبوبیت خوبی در ایالات متحده به دست آورد. این کامیون مجهز به موتور OM 352 بود که یک موتور 5.7 لیتری 6 سیلندر است که در دو نسخه‌ی تنفس طبیعی و توربوشارژ ارائه شد. بر روی محصولات مرسدس بنز در ایالات متحده عمدتا گیربکس‌های 5 سرعته دستی نصب می‌شد.
فروش یک کامیون اروپایی به آمریکایی‌هایی که پیشرو در زمینه‌ی تولید پیشرانه و گیربکس کامیون بودند، کار بسیار مشکلی بود و نیاز به تبلیغات گسترده‌ای داشت. یکی از نکاتی که مرسدس بنز بر آن تاکید بسیاری داشت، مصرف سوخت کم بود. در تبلیغات کامیون‌های مرسدس بنز در آمریکا بیان می‌شد که موتور OM 352 دارای مصرف 23.5 لیتر در هر 100 کیلومتر است. از نکات دیگری که فروشندگان مرسدس بنز بر آن مانور می‌دادند، شعاع چرخش کوچک کامیون‌ها به لطف مجهز بودن به فرمان برقی بود. از آپشن‌های کامیون مرسدس بنز در بازار ایالات متحده، می‌توان به صندلی قابل تنظیم در 8 جهت، شیشه جلو بزرگ با میدان دید مناسب و سیستم تهویه اشاره کرد.
یکی دیگر از برگ‌های برنده‌ی مرسدس بنز در بازار ایالات متحده، ارائه کامیون‌های خود با کاربری‌های مختلف بود. به طور مثال، کامیون‌های مرسدس بنز 1113 در آمریکا با 8 نوع کاربری متفاوت تانکر، یخچال، حمل زباله، کمپرسی و … ارائه می‌شدند.
حضور کامیون‌های مرسدس بنز تا دهه 1980 میلادی در آمریکا ادامه پیدا کرد. در ادامه دایملر کمپانی فرایت لاینر آمریکا را تصاحب کرد و به واسطه‌ی این شرکت کامیون سازی، دایملر وارد عرصه‌ی کشنده‌های مسافت طولانی بازار آمریکا شد.
با این حال، هنوز مرسدس بنز محصولات خود را تنها در حوزه‌ی کامیون‌های سبک عرضه می‌کرد. در حالیکه در ابتدا کامیون‌ها از اروپا به آمریکا صادر می‌شدند، در سال 1980، کیت‌های مونتاژی کامیون‌های مرسدس بنز از برزیل به آمریکا وارد شدند و در کارخانه تازه تاسیس در ویرجینیا مونتاژ شدند. تا سال 1980، مرسدس بنز موفق به فروش 25 هزار دستگاه کامیون در ایالات متحده شد.
پس از مدتی دیگر قطعات کامیون‌های مرسدس بنز از آلمان وارد آمریکا نمی‌شدند و کارخانه‌ی برزیل مرسدس بنز وظیفه‌ی تامین قطعات مورد نیاز بازار ایالات متحده را بر عهده گرفت. در ابتدا شرکای آمریکایی در مورد کیفیت این قطعات تردید داشتند، اما مرسدس بنز تضمین کرد که این قطعات دارای کیفیت قطعات آلمانی هستند. گواه این موضوع، کامیون‌های تولید شده در برزیل هستند که با گذشت 50 سال از تولید همچنان به کار ادامه می‌دهند.
کامیون‌های مرسدس بنز تولید شده در برزیل دارای تفاوت‌هایی در طراحی بدنه بودند. در این کامیون‌ها بر خلاف نسخه‌های تولیدی در آلمان، از چراغ جلوی مستطیل دوتایی استفاده می‌شد. همچنین جلوپنجره از جنس فایبرگلاس مشکی بود. این نوع طراحی رفته رفته در بازار ایالات متحده نفوذ کرد و جایگزین طراحی سنتی آلمانی گشت.
شاید بتوان آخرین پرده‌ی تاریخ مرسدس بنز در ایالات متحده را معرفی کامیون سری LP در سال 1985 دانست. کامیون مرسدس بنز LP که از نوع کامیون‌های بی دماغ بود دارای وجه اشتراک بسیاری با کامیون مرسدس بنز سری NG است. کامیون LP در سال 1975 از خط تولید اروپا خارج شد و با نسخه‌ی NG به طور کامل جایگزین شد. کارخانه‌ی بنز در برزیل که محلی برای تولید مجدد کامیون‌هایی بود که از خط تولید اروپا کنار می‌رفتند، اینبار سری LP را در خط تولید خود قرار داد و سپس این کامیون به بازار ایالات متحده عرضه شد.
کامیون سری LP در آمریکا در سه مدل فروخته می‌شد:
LP 1419
LP 1219
کشنده LPS 1525
دو کامیون اول از موتور OM 366LA با حداکثر قدرت 190 اسب‌بخار استفاده می‌کردند، در حالیکه کشنده LPS 1525 به یک موتور توربودیزل OM 429LA مجهز بود که این موتور 5 سیلندر می‌توانست 250 اسب‌بخار قدرت تولید کند.
دو کامیون LP 1419 , 1219 به یک گیربکس 5 سرعته دستی و کشنده 1525 به یک گیربکس 6 سرعته مجهز بودند. این کامیون‌ها بر خلاف نسخه‌های اروپایی در چراغ جلو مجهز به لنز بودند.
کامیون‌های سری LP ابتدا در آمریکا بسیار محبوب شدند. شرکت‌های بزرگی همچون پپسی در ناوگان خود از این کامیون‌ها استفاده می‌کردند. اما پس از گذشت 2 تا 3 سال از عرضه‌ی این کامیون‌ها، موج نارضایتی‌های بسیاری بر علیه کامیون مرسدس بنز LP ایجاد شد. اگرچه این کامیون‌ها دارای مزیت‌هایی همچون مصرف کم و مانورپذیری خوب بودند، اما مشکلاتی هم داشتند. یکی از مشکلات اساسی کامیون مرسدس بنز LP که اعتراض بسیاری از صاحبان را برانگیخت، کیفیت پایین رنگ بود. نسخه‌های 2 سال کارکرده‌ی این کامیون به شدت ریزش رنگ و زنگ زدگی بدنه را تجربه کرده بودند. مورد بعدی، ضعف در سیستم برق و سیم کشی بود که منجر به آتشسوزی هم شده بود.
مشکل بعدی پیچیدگی تعمیرات و همچنین دسترسی سخت به موتور برای تعمیر بود. به هر حال تعجب آور است که کامیون‌های مرسدس بنز که در اروپا و آسیا به کامیون‌های ساده، با دوام و کم اصطلاک مشهور بودند، در آمریکا با چنین انتقاداتی مواجه شدند.
پس از 3 سال، عمده‌ی شرکت‌هایی که کامیون‌های مرسدس بنز را خریداری کرده بودند، از جمله پپسی، کامیون‌های خود را با برندهای آمریکایی جایگزین کردند. این عوامل باعث شد که شرکت مرسدس بنز از بازار آمریکا خارج شود و تنها یکی از زیرمجموعه‌های گروه دایملر یعنی فرایت لاینر در بازار ایالات متحده فعال باقی بماند.
به دلیل دید بسیار بدی که نسبت به کامیون‌های مرسدس بنز در آمریکا ایجاد شده بود، ژرمن‌ها قطعات خود را در قالب فرایت لاینر که در سال 1981 توسط مرسدس بنز خریداری شده بود، به آمریکا می‌فرستادند. امروزه محصولات فرایت لاینر از پیشرانه و گیربکس‌های تحت استاندارد مرسدس بنز به طور گسترده استفاده می‌کند. کشنده‌های پرچمدار فرایت لاینر دارای قطعات مشترک بسیاری با پرچمدار مرسدس بنز، یعنی کامیون آکتروس، هستند. با این حال، محصولات فرایت لاینر فروش بسیار خوبی را در بازار آمریکا تجربه کرده است و چندین سال لقب پرفروش‌ترین برند آمریکا را یدک می‌کشد. بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که در ایالات متحده مهم است که چه برندی بر روی کاپوت نقش بسته باشد.
منابع
