10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن در طول تاریخ هوانوردی
هواپیماهای بمب‌افکن در جنگ جهانی اول و دوم به یک سرمایه‌ی مهم نظامی در ارتش‌های قدرتمند جهان تبدیل شدند. استفاده از بمب‌افکن‌ها در جنگ به ارتش‌ها این امکان را می‌داد تا اهداف وسیعی از جمله تاسیسات صنعتی و زیرساخت‌ها را هدف قرار دهند و در نتیجه دشمن را فلج کنند. انواع مختلفی از هواپیماهای بمب‌افکن وجود دارند که در اینجا 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن در تاریخ هوانوردی را معرفی میکنیم.
فهرست مطالب
- مقدمه
- 1- بمب افکن استراتژیک
- 2- بمب افکن تاکتیکی
- 3- بمب افکن سبک
- 4- بمب افکن متوسط
- 5- بمب افکن سنگین
- 6- بمب افکن شیرجه‌ای
- 7- جنگنده بمب افکن
- 8- بمب افکن تهاجمی حمله به زمین
- 9- بمب افکن اژدرافکن
- 10- بمب افکن گشتی
مقدمه
اولین استفاده از هواپیما به عنوان بمب‌افکن در 16 اکتبر 1912 در جنگ ایتالیا و ترکیه در لیبی رخ داد. خلبانان ایتالیایی بمبی را از هواپیمای آلباتروس اف2 پرتاب کردند. یکسال بعد، ایتالیایی‌ها یک هواپیما را با وظیفه‌ی اختصاصی بمباران‌های هوایی توسعه دادند. بمب‌افکن ایتالیایی یک هواپیمای دو موتوره حامل بمب در پایین بدنه بود که می‌توانست 12 بمب 10 پوندی را حمل کند.
10 جنگنده تک‌موتوره برتر تاریخ
10 هلیکوپتر ترابری سنگین برتر عملیاتی
12 تانک اصلی میدان نبرد برتر جهان
هواپیماهای بمب‌افکن در طول جنگ جهانی اول به سرعت تکامل یافتند. در آغاز جنگ، خلبانان بمب‌های دستی را از کنار هواپیما پرتاب می‌کردند. در پایان جنگ جهانی اول، نیروهای بریتانیایی و فرانسوی بمب‌افکن‌های پیشرفته‌تری را تولید کردند که شامل بمب‌افکن‌های دوربرد با مکانیسم پرتاب بمب به کمک رایانه بود.10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
در طول جنگ جهانی دوم، نیروهای مسلح بیشتر از قبل بر توانایی‌های هواپیماهای بمب‌افکن تکیه می‌کردند. ارتش‌ها شروع به طراحی بمب‌افکن‌هایی کردند که برای نقش‌های خاص طراحی شده‌بودند. این موضوع باعث تولید بمب‌افکن‌های اژدر افکن، شیرجه‌ای و انواع دیگری از بمب‌افکن‌ها شد. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
1- بمب افکن استراتژیک
بمب‌افکن استراتژیک یا راهبردی یکی از دو نوع مهم از دسته هواپیماهای بمب‌افکن است. بمب‌افکن استراتژیک هواپیمایی است که مجهز به بمب بوده و قصد دارد اهداف استراتژیک در عمق خاک دشمن مثل پایگاه‌های نظامی، کارخانه‌ها، پل‌ها و شهرها را مورد هدف قرار دهد. این بمب‌افکن برای محدود کردن و از بین بردن زیرساخت‌ها و واحدهای تولیدی دشمن در جنگ به کار می‌رود.
بیشتر بمب‌افکن‌های استراتژیک هواپیماهای سنگینی هستند که توانایی حمل تسلیحات زیادی را دارند. اولین نمونه‌ی بمب‌افکن‌های استراتژیک هواپیماهای دوموتوره بودند که توسط آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها برای بمباران دوربرد به کار می‌روند.
یکی از برترین بمب‌افکن‌های استراتژیک، بی-52 استراتوفورترس است. بی-52 می‌تواند تا 70 هزار پوند سلاح حمل کند و برد رزمی آن بیش از 8800 مایل است. یکی دیگر از بمب‌افکن‌های استراتژی مشهور جهان، بی-2 اسپریت است که یکی از شاهکارهای صنعت هوانوردی است. این هواپیما می‌تواند 80 بمب 500 پوندی هدایت‌شونده با GPS یا 16 بمب هسته‌ای 2400 پوندی را حمل کند.
2- بمب افکن تاکتیکی
بمب‌افکن‌های تاکتیکی هواپیماهایی هستند که برای اهداف تاکیکی مثل حملات ضربتی سریع و پشتیبانی هوایی از واحدهای زمینی طراحی شده‌اند. در مقایسه با بمب‌افکن‌های استراتژیک، بمب‌افکن‌های تاکتیکی دارای برد کوتاه‌تر بوده و اغلب در ارتفاع پست عمل می‌کنند. بمب‌افکن‌هایی مثل بمب‌افکن سبک، متوسط، شیرجه‌ای و تهاجمی از زیر مجموعه‌های بمب‌افکن تاکتیکی به حساب می‌آیند.
بمب‌افکن‌های تهاجمی می‌توانند 2000 تا 4000 پوند تسلیحات حمل کنند که در مقایسه با بمب‌افکن‌های سنگین، مقدار کمتری است. آن‌ها همچنین می‌توانند به سلاح‌های دفاعی برای هدف قرار دادن دیگر هواپیماها هم مجهز شوند.
بسیاری از بمب‌افکن‌های تاکتیکی مدرن، هواپیماهای چندمنظوره هستند، مثل پاناویا تورنادو، میراژ2000 سری دی، ژیان JH-7
تورنادو در طول دهه 1990 در چندین جنگ برای ماموریت‌های ضربتی در ارتفاع پست مورد استفاده قرار گرفت.
3- بمب افکن سبک
بمب‌افکن‌های سبک کوچک‌ترین عضو خانواده‌ی بمب‌افکن‌های تاکتیکی محسوب می‌شوند. این دسته عمدتا در جنگ جهانی اول و دوم مورد استفاده قرار گرفتند. در پایان جنگ جهانی دوم، توسعه‌ی سیستم‌های پدافندی موجب شد که استفاده از بمب‌افکن‌های سبک منسوخ شود. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
بمب‌افکن‌های سبک جایگزین هواپیماهای تک موتوره‌ی جنگ جهانی اول که به عنوان بمب‌افکن مورد استفاده قرار می‌گرفتند، شدند. بمب‌افکن‌های سبک هواپیماهای تک یا دو موتوره‌ای هستند که می‌توانند تا یک تن مهمات حمل کنند.
بمب‌افکن‌های شیرجه‌ای و اژدرافکن در واقع بمب‌افکن سبک بودند که برای نقش‌های جدید اصلاح شدند. به عنوان مثال جانکرز JU-87 و Vultee Vengeance دو بمب‌افکن سبک بودند که بیشتر ماموریت‌های بمباران شیرجه‌ای را انجام می‌دادند.
4- بمب افکن متوسط
یکی دیگر از اعضای خانواده‌ی بمب‌افکن‌های تاکتیکی، بمب‌افکن متوسط است. این بمب‌افکن‌ها از نظر برد رزمی و میزان سلاح قابل حمل در بین بمب‌افکن‌های سبک و سنگین قرار می‌گیرند. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
بمب‌افکن متوسط در نقش اژدرافکن یا شیرجه‌ای عمل نمی‌کند. با افزایش سرعت هواپیماها و قابلیت حمل تسلیحلت بیشتر، این دسته از بمب‌افکن‌ها هم از رده خارج شدند. آخرین نوع از این بمب‌افکن را می‌توان جنگنده تاکتیکی اف-111 دانست که در نقش بمب‌افکن متوسط هم می‌تواند عمل کند. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
یکی از معدود نمونه‌های بمب‌افکن متوسط که تنها این نقش را ایفا می‌کند، بمب‌افکن بی-47 است. بی-47 می‌تواند تا 20 هزار پوند سلاح را حمل کند و برد آن از بی52 کمتر است. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
5- بمب افکن سنگین
بمب‌افکن‌های سنگین نسل قبلی از بمب‌افکن‌های استراتژیک هستند که دارای برد رزمی کمتر و سرعت پایین‌تری می‌باشند. این بمب‌افکن‌ها بسیار بزرگ بوده و فاقد قابلیت دفاعی برای نبرد نزدیک با دیگر جنگنده‌ها یا پدافند زمینی هستند.
بمب‌افکنی که بر روی هیروشیما و ناکازاکی بمب اتمی را پرتاب کرد، بمب‌افکن سنگین بی29 بود.
قبل از بی29، بمب‌افکن سنگین ارتش آمریکا، بی-17 فلایینگ فورترس بود. بی-17 دارای برد رزمی 2000 مایل و توانایی حمل سلاح 4000 پوند است. این بمب‌افکن برای جنگ در اقیانوس آرام مناسب نبود. به همین دلیل بمب‌افکن سنگین بی-29 با برد رزمی 3250 مایل و توانایی حمل سلاح بیش از 20 هزار پوند، تولید شد. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
6- بمب افکن شیرجه‌ای
بمب‌افکن شیرجه‌ای یک بمب‌افکن تاکتیکی است که برای حملات شیرجه‌ای عمودی توسعه پیدا کرده‌است. بسیاری از بمب‌افکن‌های شیرجه‌ای را می‌توان جز دسته بمب‌افکن سبک به حساب آورد. این بمب‌افکن‌ها برای افزایش دقت، به جای پرتاب بمب بر روی هدف، مستقیما به سمت هدف می‌روند. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
معروف‌ترین این نوع بمب‌افکن‌ها، جانکرز JU-87 و Aichi D3A است. جانکرز توسط آلمانی‌ها در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت. این بمب‌افکن می‌تواند با زاویه‌ی 80 درجه شیرجه بزند و سرعت افقی خود را به حداقل برساند تا اجازه دهد بمب در یک خط مستقیم به سمت هدف برود. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
افزایش توپ‌های دفاع هوایی و موشک‌های پدافندی هدایت شونده، پایانی بر بمب‌افکن‌های شیرجه‌ای پس از جنگ جهانی دوم بود. به جای بمباران‌های شیرجه‌ای، ارتش‌های قدرتمند بر موشک‌های هوا به سطح هدایت‌شونده تکیه کردند.
7- جنگنده بمب افکن
جنگنده بمب‌افکن‌ها، جنگنده‌های اصلاح شده‌ای است که برای عملیات بمباران تاکتیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. جنگنده بمب‌افکن Sopwith Salamander یکی از این نوع بمب‌افکن است که در نیروی هوایی سلطتنتی بریتانیا خدمت می‌کرد. این بمب‌افکن به جنگنده ضدسنگر هم معروف بود، چراکه در درجه‌ی اول برای بمباران سنگرهای دشمن مورد استفاده قرار می‌گرفت.
جنگنده‌های بمب‌افکن، هواپیماهای همه کاره‌ای بودند که علاوه بر توانایی بمباران تاسیسات، می‌توانستند با پدافند زمینی یا جنگنده‌های دشمن هم درگیر شوند. جنگنده بمب‌افکن‌ها در طور جنگ کره اهمیت زیادی پیدا کردند. اف104 استارفایتر و برخی مدل‌های اف4 فانتوم2 از مثال‌های رایج این دسته هستند. این جنگنده بمب‌افکن‌ها دارای سرعت و عملکرد خوبی در ارتفاع پست هستند. اغلب مجهز به موشک هوابه هوای کوتاه یا میان‌برد در کنار بمب هستند. پس از گذشت چند سال، جنگنده بمب‌افکن‌ها جای خود را به جنگنده‌های تهاجمی دادند. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
8- بمب افکن تهاجمی حمله به زمین
بمب‌افکن تهاجمی حمله به زمین، یک هواپیمای تاکتیکی است که برای درگیری با دشمنان در سطوح پایین، طراحی شده‌است. بمب‌افکن تهاجمی می‌تواند اهدافی در میدان نبرد مثل تانک‌ها یا تجمع نیروها را هدف قرار دهد. این هواپیماها معمولا مجهز به موشک هوابه سطح، بمب و مسلسل هستند. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
بیشتر بمب‌افکن‌های تهاجمی را به دلیل اندازه کوچک آن‌ها می‌توان در دسته‌ی بمب‌افکن‌های سبک طبقه بندی کرد. از این بمب‌افکن‌ها می‌توان در نقش جنگنده بمب‌افکن هم استفاده کرد. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
بمب‌افکن‌های تهاجمی مدرن با پیشوند A در ارتش آمریکا شناخته می‌شوند. از این دسته هواپیما می‌توان به A-6 اینترادر و A-10 تاندربولت2 نام برد. هواپیمای A6 یک بمب‌افکن تهاجمی بود که در اواخر دهه 1950 توسعه یافت و یکی از اولین هواپیماهای تهاجمی مستقر در ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده بود. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
9- بمب افکن اژدرافکن
بمب‌افکن اژدرافکن یک نوع بمب‌افکن قدیمی است که دیگر در خدمت ارتش‌ها نیست. این دسته در طول جنگ جهانی اول توسط انگلستان معرفی شدند. بمب‌افکن اژدرافکن یک هواپیمای دو موتوره با قابلیت فرود بر روی آب است که مجهز به اژدر و مکانیزم شلیک سریع است. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
اولین بمب‌افکن اژدرافکن در سال 1915 از کشتی گالیپولی پروازر کرد. این بمب‌افکن در ادامه اصلاحاتی داشت که در نهایت منجر به تولید بمب‌افکن بریستول بیوفورت Bristol Beaufort شد. بریستول یک بمب‌افکن دو موتوره بود که یک اژدر را به صورت نیمه در درون بدنه جای می‌داد. 10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
در جنگ جهانی دوم، اکثر کشتی‌ها به راحتی می‌توانستند که از اژدرهای پرتاب شده توسط بمب‌افکن‌های اژدرافکن فرار کنند. این بمب‌افکن‌ها و اژدرهای آن‌ها با توسعه‌ی جنگنده‌های تخصصی جنگ دریایی و موشک‌های ضدکشتی، کنار رفتند.
10- بمب افکن گشتی
بمب‌افکن‌های گشتی نوع دیگری از خانواده‌ی بمب‌افکن‌ها هستند که منسوخ شده‌اند. نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده، بمب‌افکن‌های گشتی را برای رصد حریم هوایی و دریایی و همچنین کنترل شناورها و زیردریایی‌های دشمن به کار می‌بردند.
در طول جنگ دوم جهانی، نیروی دریایی آمریکا از هواپیماهای دو موتوره به عنوان بمب‌افکن گشتی استفاده می‌کرد. از هواپیماهایی که برای این نقش در نظر گرفته شدند می‌توان به بریستول بوفور بریتانیایی و PB4Y-2 پرایواتر آمریکایی اشاره کرد. البته این بمب‌افکن‌ها دارای توانایی گشت طولانی مدت نبودند و توانایی هدف قرار دادن زیردریایی‌ها را نداشتند.
پس از جنگ جهانی دوم، بمب‌افکن‌های گشتی به آرامی کنار رفتند و از هواپیماهای مسافربری به عنوان هواپیمای گشت دریایی استفاده شد. این هواپیماها سرعت و برد بیشتری داشتند و سیستم‌های نظارتی همچون رادار دریایی داشتند.
10 کلاس مختلف هواپیمای بمب افکن
منبع
مقاله ی خوبی بود ولی بهتر بود اسم درست تر هواپیما رو می نوشتید. همه جا میگن یونکرز نه جانکرز.