خودروی الکتریکی و بومی سازی ایستگاه شارژ

EV اختصاری است برای خودروی الکتریکی یا به انگلیسی Electric Vehicle.
وسایل نقلیه برقی، خودروهایی هستند که به صورت جزئی یا کامل از انرژی الکتریکی قدرت میگیرند.

وسایل نقلیه برقی دارای هزینه های کمی هستند زیرا قطعات نگهدارنده کمتری دارند و همچنین بسیار دوستدار محیط زیست هستند. زیرا استفاده آن ها از سوخت های فسیلی (بنزین یا دیزل) بسیار کم و یا هیچ است. درحالی که برخی از EV ها از باتری های هیدرید فلزی نیکل یا اسید سرب (Lead Acid) استفاده میکنند، اما استاندارد در نظر گرفته برای اینگونه از باتری ها بر اساس یون لیتیوم است. چرا که طول عمر بالاتری دارند و در حفظ انرژی بسیار عالی هستند. نرخ تخلیه اینگونه باتری ها در ماه فقط 5 درصد است.

باوجود بهبودهای انجام شده در این زمینه، هنوز چالش هایی از جمله فرار حرارتی (Thermal runaway) وجود دارد. این مشکل باعث ایجاد انفجار در مدل اس شرکت تسلا شده است. شارژ اتوموبیل های برقی میتواند هزینه ای به اندازه 7.8 پوند به ازای هربار شارژ داشته باشد اما هنوز در کشور ما ارزشگذاری نشده است. در حال حاضر دو نوع خودروی الکتریکی وجود دارد: کاملا برقی و هیبریدی.

کاملا برقی یا به عبارتی Battery Electric Vehicles (BEV)

تقریبا 99 درصد کمتر از موتورهای احتراق داخلی، قطعات متحرک نیازمند تعمیر و نگهداری را دارند. مزایای خودروی کاملا برقی:

• صدای بسیار کم
• بدون اگزوز، کلاچ یا چرخ دنده
• سوخت های فسیلی را نمی سوزاند بلکه در عوض از باتری های قابل شارژ استفاده می کند

با یکبار شارژ این خودروها در شب، میتوان مسافت های متوسط (نه چندان زیاد) را طی کرد. با این حال سفرهای طولانی، یا مسیرهای با شیب زیاد، نیازمند شارژ مکرر باتری است ولی با توجه به تکنولوژی این باتری ها، میتوان با ترمز احیاکننده (regenerative brake) یا رانندگی در سرازیری، آن ها را دوباره شارژ کرد.

مدت زمان شارژ خودروها بسته به سرعت ایستگاه شارژ و اندازه باتری بین 30 دقیقه تا 12 ساعت می باشد.

خودروهای هیبریدی یا Plug-in Hybrid Electric Vehicles (PHEV)

به جای اینکه فقط به موتور برقی تکیه کنید ، وسایل نقلیه الکتریکی هیبریدی ترکیبی از باتری و قدرت بنزین (یا دیزل) را ارائه می دهند. این خصوصیت باعث ممکن کردن مسافرت طولانی می شود. زیرا در صورت اتمام شارژ، میتوان با تغییر حالت الکتریکی به موتور احتراق، از سوخت های فسیلی استفاده کرد. البته همین مشکلاتی که در مورد موتورهای احتراق وجود دارد، در مورد PHEV ها نیز اعمال می شود ، مانند نیاز به نگهداری بیشتر ، سر و صدای موتور ، تولید گازهای گلخانه ای و هزینه بنزین. PHEV ها همچنین دارای باتری های کوچکتر هستند ، یعنی میزان مسافتی که با انرژی الکتریکی میتوانند طی کنند از خودروهای کاملا برقی کمتر است.

رضا طالعی کارشناس فنی شرکت مپنا در گفت وگو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا بیان کرد:

 نازل شارژر خودروهای برقی یک صنعت جدید است، هنوز در کشور این فناوری توسعه نیافته و ایستگاه های خودروی برقی وجود ندارد، فقط یک ایستگاه شارژ در برج میلاد تهران نصب شده و در حال استفاده است. طالعی افزود:

 زمان شارژ خودروها بستگی به ظرفیت باتری ماشین دارد. در شارژ کند مدت مصرفی برای شارژ بین ۶ تا ۸ ساعت است و در شارژ سریع بین ۱۵ دقیقه تا نیم ساعت زمان مصرف می شود. همه این ها بستگی به مدل ماشین دارد.

وی در خصوص طرح توسعه ایستگاه های شارژ خودروی الکتریکی در کشور گفت:

در مرداد ماه سال ۹۹ ایستگاه شارژ خودروی برقی حرم رضوی در مشهد افتتاح خواهد شد، برنامه اولیه برای این ایستگاه شامل دو عدد شارژر سریع خودروی برقی به صورت شارژ چندگانه و دو عدد شارژ کند خودرو برقی است.

چالش اصلی برای بهره‌گیری از خودروهای الکتریکی، توسعه فناوری در زمینه‌های مختلف از جمله تجهیزات الکترونیک قدرت، موتور الکتریکی، سیستم کنترل، باتری و … به همراه توسعه زیرساخت‌های لازم برای شارژ مجدد این خودروها است. برای تحقق این مهم، شرکت گروه مپنا اقدام به توسعه این فناوری‌ها و زیرساخت‌ها از جمله ارائه کیت تبدیل خودرو احتراق داخلی به “خودرو دو توان” و ارائه انواع “ایستگاه شارژ” نموده ‌است.

براي استفاده از اين جايگاه، لازم است در گام نخست در سايت ايستگاه­هاي شارژر خودور برقي مپنا به نشانی www.mapev.ir ثبت نام کرده و کارت کاربري مربوط دريافت شود.

منابع:
ایرنا
گروه مپنا
Twi Global