تانک‌های اصلی میدان نبرد در جنگ‌های کلاسیک زرهی ایفا کننده‌ی نقش بسیار مهمی هستند. این تانک‌ها در درگیری با تانک‌ها، زره پوش‌ها، نفرات پیاده، هلیکوپترها و قرارگاه‌ها می‌توانند شرکت کنند.

آلمان از زمان جنگ جهانی همواره در تولید تانک‌های پیشرفته، قدرتمند و نوآورانه در بین کشورهای جهان سرآمد بوده‌است. تانک‌هایی همچون تایگر و پانزر در زمان خود قدرتمندترین و پیشرفته‌ترین تانک‌های ساخت بشر بوده‌اند. با شکست آلمان در جنگ جهانی دوم، با تعیین طرف‌های پیروز، آلمان در ساخت تسلیحات نظامی محدود شد و مدت طولانی از تولید تسلیحات مدرن به دور ماند.

بعد از اتمام این محدودیت‌ها، آلمان در بخش زرهی دست به توسعه‌ی سری تانک‌هایی با نام لئوپارد زد. تانک‌های لئوپارد در مدل‌های اولیه چندان قدرتمند نبودند. اما رفته رفته این مهندسی ناب آلمانی بود که از لئوپارد تانکی قوی با قابلیت‌های فراوان ساخت. به طوریکه همواره در بین ده تانک برتر دنیا، اسم لئوپارد به چشم می‌خورد.

لئوپارد2-ای7+ مدرن‌ترین تانک ساخت آلمان و یک تانک نسل چهارم است که در بین رده‌بندی تمام سایت‌های معتبر نظامی جهان، جایگاه شماره‌ی یک برترین MBTهای عملیاتی جهان را اشغال کرده‌است. رتبه‌ای بالاتر از آبرامز آمریکایی، آرماتا روسی و مرکاوای اسراییلی.

توپ به کار رفته در تانک لئوپارد2-ای7+ از تمام توپ‌های به کار رفته در MBTهای برتر ارتش‌های دنیا، به جز تانک چلنجر2، قدرتمندتر و دارای دقت بیشتری است.

اگرچه این توپ از نظر دقت و برد حداکثری از توپ چلنجر2 ضعیفتر بوده، اما قدرت حرکتی و مانور بهتر لئوپارد نسبت به چلنجر2، این تانک را در رده‌ی بالاتر قرار داده‌است.

با ریون‌مگ در بررسی برترین MBT عملیاتی حال حاضر دنیا همراه باشید.

مقدمه

لئوپارد2-ای7+ جدیدترین تانک اصلی میدان نبرد ساخت آلمان است که در واقع یک به‌روزرسانی گسترده بر روی نسل‌های قبلی سری تانک‌های لئوپارد2 است. این تانک برای محافظت همه جانبه از خدمه و جنگ شهری و جنگ‌های کلاسیک بهینه شده‌است.

تانک لئوپارد2-ای7+ در واقع نسخه‌ی پیشرفته‌‌ای از تانک لئوپارد2-ای6 است که توسط شرکت آلمانی KMW (Kraus-Maffei Wegmann) ساخته شده‌است. این تانک برای اولین بار در نمایشگاه Eurosatory فرانسه در سال 2010 به نمایش عمومی درآمد.

این تانک دارای برچسب تاییدیه از جانب وزارت دفاع آلمان بوده و در تمام تست‌های سختگیرانه‌ی ارتش آلمان موفق بوده‌است.

در کنار KMW، شرکت Rheinmetall وظیفه‌ی ساخت توپ اصلی و سیستم‌های اصلی کنترل آتش را بر عهده دارد.

این تانک می‌تواند هم در جنگ‌های شهری و هم نبردهای کلاسیک عمل کند و تحت فرماندهی ناتو و توسط کانادا در افغانستان وارد عملیات شد.

اولین ارتقا به استاندارد ای7+ در سال 2012 بر روی 50 عراده تانک لئوپارد2-اس آغاز شد.

لئوپارد2-ای7+ برای درگیری‌های شهری و جنگ‌ها کلاسیک دارای کیت حفاظتی ماژولار مدرن، تحرک بهبود یافته، پایداری بیشتر و سلاح‌های دقیقتر شده‌است.

این تانک در برابر تهدیدهای نامتقارن از جانب گروه‌های تروریستی، بمب‌های دست‌ساز و مین‌های کنار جاده‌ای مقاوم‌تر شده‌است. کیت ارتقا به ای7+ برای تمام مدل‌های لئوپارد2 در دسترس و قابل اجرا است.

دو نوع لئوپارد2-ای7+ توسعه پیدا کرده‌است :

Leopard 2-A7+ Duel Operations : که بر اساس لئوپارد2-ای6 توسعه پیدا کرده و برای عملیات‌های شهری و همچنین میدان نبرد بهینه شده‌است.
Leopard 2-A7+ Urban Ops : ارتقا بر روی ای6 که مجهز به زره جدید و تجهیزات ویژه برای انجام عملیات شهری شده‌است.

ویژگی‌های جدید لئوپارد2-ای7+ به صورت کلی

1- سلاح اصلی :

توپ 120 میلیمتری بدون خان با کالیبر طولی 55 که همراه با تجهیزات الکترونیکی بهبود یافته شده است و دقت و قدرت آتش این توپ را توسعه داده‌است. این توپ با توانایی شلیک طیف گسترده‌ای از مهمات‌ها می‌تواند به انواع تهدیدات پاسخ دهد.

2- هدایت ایمن :

ترکیبی از دوربین‌های تصویربردار حرارتی و تقویت کننده‌ی تصاویر در شب که در سایت دید شبانه راننده به کار رفته است، کنترل ایمن این تانک را فراهم آورده‌است.

3- افزوردن سیستم حفاظتی در برابر مین :

برای حفاظت خدمه در برابر مین‌ها، تله‌های انفجاری و بمب‌های دستساز جاده‌ای قسمت جلو پایین تانک تقویت شده و دارای یک سامانه‌ی ضد مین شده‌است.

4- بهبود قدرت تحرک در سطوج ناهموار:

چرخدنده‌ها، موتور و چرخ‌های جاده‌ای در مقایسه با نسخه‌های قدیمی‌تر برای پایداری بهتر و انتقال بهینه‌ی قدرت، مدرن‌تر شده‌اند.

5- افزودن سیستم تهویه:

شاسی و برجک مجهز به سیستم تهویه‌ی هوا برای استفاده از تانک در آب‌وهوای گرم شده‌اند.

6- افزودن سنسورهای موقعیت سنج :

به منظور تعیین اثر عوامل محیطی بر روی سرعت و مسیر پرتابه، لئوپارد مجهز به سنسوری برای ثبت داده‌های زمین شناسی مثل سرعت و سمت باد، شده‌است.

7- جایگاه جدید سلاح :

لئوپارد مجهز به یک جایگاه تسلیحاتی مدرن با قابلیت کنترل از راه دور به نام FLW200 شده‌است که می‌تواند به طیف گسترده‌ای از سلاح‌ها مثل انواع مسلسل‌ها، نارنجک‌انداز و لانچر پرتاب موشک ضدتانک با قابلیت هدایت از درون تانک مجهز شود.

طراحی

تانک لئوپارد2-ای7+ بر اساس پلتفرم تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2 توسعه پیدا کرده‌است و از فناوری‌های مدرن دیجیتالی و کاربری چندمنظوره برای بهبود پایداری استفاده می‌کند.

طراحی ظاهری این تانک به غیر از زره آن مشابه نسل قبلی سری تانک‌های لئوپارد2 یعنی A6 است.

این تانک دارای سیستم خنک کننده برای شاسی و برجک است.

طراحی ماژولار این تانک موجب شده که این تانک به خوبی در محیط‌های شهری وارد عملیات شود.

طول لئوپارد2-ای7+ در حدود 10.97 متر، عرض 4 متر و ارتفاع تا سقف برجک آن 2.64 متر است.

این تانک 67.5 تنی توسط 4 خدمه هدایت می‌شود که که راننده در جلوی بدنه در سمت راست قرار داشته و فرمانده، توپچی و گلوله‌گذار در درون برجک قرار دارند.

تانک لئوپارد مدرن، دارای حفاظت پیشرفته‌تر، پیشرانه با عملکرد بالا، سیستم جدید تهویه مطبوع، سیستم حفاظتی در برابر حملات هسته‌ای، بیولوژیکی و شیمیایی یا NBC و سیستم CI4 است.

ویژگی حفاظتی

تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2-ای7+ مجهز به کیت حفاظتی ماژولار با زره‌های کامپوزیتی غیرفعال شده است تا از خدمه در برابر موشک‌های ضدتانک، مین، مواد منفجره دستساز یا IED و آتشبارهای RPG به صورت 360 درجه محافظت کند.

این تانک مجهز به تیغه‎ی بولدوزر و غلتک مین کوب برای پاکسازی مین‌ها و موانع جاده‌ای است.

لئوپارد2-ای7+ مجهز به IED یا کیت حفاظت از مین است که حفاظت این تانک را در درگیری‌های شهری بالا برده‌است.
همچنین این تانک دارای یک کیت 360 درجه‌ای حفاظت در برابر راکت RPG است.
یک کیت در قوس جلوی تانک، حفاظت لئوپارد در برابر موشک‌های ضدتانک را فراهم کرده‌است.

تسلیحات

سلاح اصلی تانک لئوپارد2-ای7+ یک توپ 120 میلیمتری L55 است که توسط شرکت Rheinmetall آلمان برای جایگزینی توپ L44 بر روی تانک لئوپارد2 ساخته شده‌است. این توپ می‌تواند مهمات‌های استاندارد ناتو و همچنین گلوله‌های قابل برنامه‌ریزی 120 میلیمتری HE را شلیک کند.

توپ L44 دارای لوله‌ای به طول 530 میلیمتر و وزن لوله‌ی 1190 کیلوگرم است. وزن کل این توپ 3780 کیلوگرم است.

توپ 120 میلیمتری L55 دارای طول لوله‌ی 660 میلیمتر و وزن لوله‌ی 1373 کیلوگرم و وزن کل 4160 کیلوگرم است.

افزایش کالیبر طولی توپ L55 از 44 به 55 موجب افزایش دقت توپ و همچنین انتقال انرژی جنبشی بیشتر به پرتابه‌ها می‌شود.

در کل هر چه طول لوله‌ی توپ بلندتر باشد، دقت شلیک آن و همچنین سرعت اولیه‌ای که به پرتابه‌ها می‌دهد، بیشتر است.

لئوپارد دارای دو جایگاه پرتاب نارنجک دودزا در طرفین بوده که هر کدام دارای 6 لانچر پرتاب نارنجک بوده و تانک را از دید دشمن و قفل لیزری موشک‌های ضدتانک در امان نگه می‌دارد.

لئوپارد مدرن به یک جایگاه سلاح سبک کنترل از راه دور FLW-200 مجهز شده است که این جایگاه دارای قابلیت تشخیص خودکار اهداف را دارد. زاویه‌ی هدفگیری این جایگاه از -15 تا +70 درجه است.

FLW200 را می‌توان به انواع مسلسل‌های کالیبر7.62 یا 12.7 میلیمتری و نارنجک انداز مجهز کرد.

در تصویر به خوبی سنسورها، دوربین شناسایی و هدفگیری حرارتی، مسلسل و لانچرهای نارنجک‌انداز قابل تشخیص است.

دوربین‌ها و سایت شناسایی

جایگاه فرماندهی لئوپارد2-ای7+ شامل یک پریسکوپ نوری شیشه‌ای PERI RTWL است که دارای قابلیت شناسایی شبانه‌روزی در مسافت‌های طولانی می‌باشد. پریسکوب از یک تصویربردار حرارتی نسل سوم Attica ، یک دوربین دید در روز CCD ، یک مسافت‌یاب لیزری و سایت‌های فیبرنوری تشکیل شده‌است.

جایگاه توپچی مجهز به یک سایت دید اصلی EMES15 و یک تلسکوپ دید کمکی FERO Z18 است. همچنین سایت دید توپچی مجهز به دوربین دید حرارتی نسل سوم Attica هم هست.

راننده دارای سایت دید در شب و روز است که به لطف دوربین تصویرساز حرارتی و سیستم تقویت کننده‌ی تصاویر در شب، دید کاملی از جلو و عقب تانک دارد.

پیشرانه و عملکرد

تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2-ای7+ از یک موتور دیزلی MTU MB873 با توان 1500 اسب بخار استفاده می‌کند که در کنار این پیشرانه مجهز به ژنراتورهای کمکی برای ماموریت‌های ایستایی هم شده‌است.

وظیفه‌ی انتقال قدرت تولیدی موتور بر عهده‌ی گیربکس 6 سرعته‌ی Renk است که دارای 4 دنده برای حرکت به جلو و 2 دنده به عقب است.

این تانک نسبت به لئوپاردهای قبلی از چرخدنده‌های محرک توسعه یافته، سیستم تعلیق پیشرفته، سیستم ترمز قدرتمندتر و یک تیغه‌ی بولدوزر برای پاکسازی موانع جاده‌ای استفاده می‌کند.

لئوپارد از 7 چرخ جاده‌ای در هر طرف، چرخدنده‌های محرک در عقب و چهار غلطک کمکی تشکیل شده‌است.

لئوپارد بهینه شده می‌تواند به حداکثر سرعت 72 کیلومتر در ساعت و برد عملیاتی 450 کیلومتر دست پیدا کند.

تجهیزات جانبی :

در تمام اعضای خانواده‌ی تانک‌های لئوپارد2 تجهیزات استاندارد شامل :

سیستم حفاظتی NBC یا حفاظت در برابر حملات هسته‌ای، بیولوژیکی و شیمیایی

سیستم اطفا حریق محفظه‌ی خدمه و موتور

بخاری محفظه‌ی خدمه

پیش گرمکن موتور

پمپ‌های برقی

دریچه‌ی فرار در پشت بدنه

پیمانکاران

در ژوئن 2013 به گروه Rheinmetall قراردادی اعطا شده تا توپ‌های L55 و مهمات‌های 120 میلیمتری لازم برای 60 عراده تانک لئوپارد2-ای7+ تولید کند. این شرکت همچنین وظیفه‌ی تولید رایانه‌های دیجیتال کنترل آتش و سنسورهای الکترواپتیکی لازم برای جایگاه تسلیحاتی FLW را هم بر عهده گرفت.

شرکت Cassidian Optronics که یکی از شرکت‌های تابعه Airbus Defence and Space است، در مارس 2014 سفارش تولید تجهیزات نوری و لیزری برای تانک لئوپارد2-ای7+ را از KMW دریافت کرد.

کاربران

طبق برنامه‌‌ریزی‌های شرکت KMW، ارتش آلمان 104 عراده از تانک‌های ارتقا یافته‌ی لئوپارد2-ای7+ را تا سال 2023 دریافت خواهد کرد.

علاوه بر ارتش آلمان کشورهایی همچون قطر، مجارستان و دانمارک خواهان به خدمت گرفتن لئوپارد2-ای7+ هستند.

قطر برای خرید 62 عراده از این تانک در سال 2013 با KMW وارد معامله شد. شرکت KMW اولین دسته از ای7+ها در اکتبر 2015 به قطر تحویل داد. در اکتبر 2016 دومین دسته از این تانک‌ها تحویل ارتش قطر شد تا نیمی از 62 عراده لئوپارد سفارشی قطر تحویل داده شود.

قرارداد خرید 62 عراده لئوپارد2-ای7+ توسط قطر در حدود 2.21 بیلیون دلار در سال 2013 بود. قطر در مجموع 200 عراده از این تانک را سفارش داده‌است.

KMW سفارش تولید 44 عراده از تانک لئوپارد2-ای7+ را از مجارستان در دسامبر2018 دریافت کرد. بازه‌ی تعیین شده برای مجارستان برای دریافت تانک‌ها خود، بین سال‌های 2021 تا 2025 تعیین شده‌است.

کشور دانمارک تا سال 2022، در حدود 44 عراده از تانک لئوپارد2-ای7+ را دریافت خواهد کرد.

در سال 2011 اعلام شد که عربستان سعودی قصد دارد 270 عراده تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2-ای7+ را از آلمان خریداری کند، اما این موضوع توسط آلمان تایید نشد.